Plannen, plannen

In mijn vorige verslag schreef ik een stukje over Together, een Christelijke evenement op 16 juli. 's Morgens ging ik naar Davids Tent, het begon al wat drukker te worden. Veel mensen kwamen er om af te koelen. Together is op de National Mall, naast de Washington Monument. Toen onze tijd bij Davids Tent afgelopen was, gingen we ook naar toe. Het was erg druk. De zon scheen op haar sterkte. Toen we daar kwamen, was het al bijna 14u. Ik ben maar een uurtje gebleven, langer kon ik niet volhouden. Toen ben ik naar het kleine park gegaan om onder de bomen te schuilen en af te koelen.
Het was vlakbij de Witte Huis. Na een half uur dacht ik: ik ben in de buurt, dus laat ik maar een toerist uithangen. De Witte Huis zag kleiner uit dan het film doet lijken. Vlakbij was er een Starbuck, dus ik nam lekker een ijsthee. Dan loop ik met een koele drank terug naar het Together. Ik kwam daar aan, het was rustiger geworden. Wat blijkt, het was afgelast. Veel mensen was door de hitte flauwgevallen en moesten naar de ziekenhuis.
We gingen naar restaurant in de buurt en bleven daar bijna de hele avond te kletsen. Op moment was er raam van de restaurant waar we aten gebroken door iemand. Opeens kwamen er binnen een minuut 3 politie auto's en later nog 2 extra erbij. Zelfs ook de ziekenauto.
Ik keek bijna verbijsterd toe. Voor zo'n kleine raam kwamen er wel 10 politiemensen toe. Toen zei een vriend van me dat het komt omdat ze zich vervelend als een grapje. Het lijkt inderdaad wel zo.

Afgelopen week volgde ik iedere dag ASL cursus en vrijdag de presentatie. Ik haalde het met gemak de cursus. Ik heb er erg van genoten. Ook veel geleerd over de grammatica van ASL.
Afgelopen week was er spel, net zoals "Ik ga op vakantie en neem mee:..." dan in "mijn naam is.... en mijn doel van cursus is...."
Het was wel beetje lastig om alle namen+naamgebaar en doel te onthouden. Ik was 1 van de laatsten. Toen er beurt viel op jongen voordat ik aan het beurt was, ging het zo langzaam dat iedereen bijna in slaap viel. Ik keek maar wat in rond en maakte oogcontact met jongeman en hij zei: Jij zal wel erg snel gebaren. Dus zei ik dat zullen we wel zien. Na paar beurten, was ik eindelijk aan beurt. Het ging zo snel dat iedereen na afloop met verbaasd naar mij keek en zeiden wow.
Ik moest wel om hun gezichten lachen.

Hier in het huis is het tijd van gaan en terug. Bijna iedereen gaan een weekje weg. Familie bezoeken, naar bruiloft of enz.
Afgelopen week was het rustig. We zijn ook avonds naar bioscoop geweest, The Secret Life of Pets.
In het eerst wilde ik niet mee doordat ik slechte ervaring heeft gehad met de eerste keer bij Finding Dora. Ze hebben mij toch overtuigd dat dit keer goede brillen zullen zijn, zelfs ook dove huisgenoot erbij gehaald.
Mocht het er niet zijn, dan zult huisgenote voor mij tolken.
Gelukkig was het niet nodig, het bril was dit keer prima. Misschien wel 3 zinnen gemist. Het film was erg grappig en geweldig.

Afgelopen zaterdag was ik beetje zat dat ik de stad nog niet kunnen bekijken, dus trok ik na Davids tent in mijn eentje door de stad. Het was bloedheet. Ik ben alleen naar Lincoln gebouw geweest. Ik wilde ook Washington monument beklimmen, maar de ticket was uitgegeven.
Hier in Washington DC is de bezienswaardigheden gratis. De gouvernement betaalt de toegangsprijzen.
Als je de Washington Monument wil beklimmen, moet je doordeweeks vroeg in de morgen de ticket halen.
Daarna ging ik naar wijk Georgetown voor cupcakes. Ik moest lang lopen om bus te halen. Helaas had ik de bus gemist. Op dit moment was er echtpaar. Ze vroegen mij of ik deze bus moest hebben. Ik knikte. Toen vroegen ze mij waar ik naar toe moest. Georgetown zei ik. Toen brachten ze mij met hun auto naar Georgetown cupcake winkel. Het was erg vriendelijke echtpaar. De wijk is een deftige wijk.
Het was wel druk bij Georgetown cupcake, maar ik ben volgens mij binnen een kwartier weer buiten. Het valt toch wel mee.
Toen ben ik terug naar huis gegaan door de hitte.

De eerste twee weken moet ik het huis uit, zodat de team van DTS zich kunnen voorbereiden voor DTS. Dus heb ik hostel geboekt voor de eerste week in mijn eentje. Maandag t/m donderdag verblijf ik in New York. En dan donderdag t/m zaterdag ga ik naar Niagara Falls. Zaterdagavond ben ik weer terug in DC. En de tweede week maandag ga ik naar ouders van mijn huisgenoot en blijf daar een week tot zaterdag. En dan begint mijn DTS.
Afgelopen week was er een kleine "vergadering" met DTS studenten. Er waren drie studenten met mij meegerekend. Eén is nog thuis bij zijn familie en vrienden. Er werd bekend gemaakt waar we naar toe gaan.
We gaan in november naar Oost-Europa, het is nog niet bekend welke land. Ik baalde wel beetje van. Toen vertelde DTS leider over persoon die hij ontmoet heeft. Ik was zo nieuwsgierig wie het was, want ik ken veel dove mensen in Oost-Europa door Europese dove jongeren kamp of Europese doven weekenden. Hij antwoordde dat hij de naam vergeten is, maar wel naamgebaar. Ik wist meteen wie het was. Rhino uit Estland. Zijn vrouw Alla heeft keer op kamp bij vrouwengroep gepreekt.
Het is wel grapje dat uitgerekend mijn huisgenoten deze echtpaar kennen. Dus op Outreach zal ik wel veel dove bekenden zien van dovenkampen en weekenden.